Monday, May 11, 2015
Ֆիլիլին վերադառնում է
Monday, November 4, 2013
Friday, October 25, 2013
Փիղ ենք նկարում
Wednesday, October 23, 2013
Ստի ոտքի մասին
Monday, October 21, 2013
Ալիսայի մասին, ում հետ միշտ ինչ-որ բան էր պատահում
Այս հեքիաթը Ալիսայի մասին է , ոմ հետ միշտ ինչ-որ բան էր պատահում: Օրինակ, փնտրում է նրան պապիկը, որ գնան այգի ման գալու:
-Ալիսա՜, որտե՞ղ ես, Ալիսա՛:
-Այստեղ եմ, պապի՜կ:
-Այստե՞ղ, որտե՞ղ:
-Զարթուցիչի մեջ:
Ալիսան չխաբեց պապիկին: Ահա, թե ինչպես
էր դա պատահել: Բացել էր Ալիսան զարթուցիչի հետևի պատուհանը (ախր շատ էր ուզում տեսնել՝ ներսում ինչ կա) , ու ակնթարթորեն հայտնվել էր ուղիղ մեխանիզմի մեջ, զսպանակների ու ատամնանիվների արանքում: Իսկ նրանք հո տեղում
կանգնած չէին, շարժվում էին: Ստիպված Ալիսան սկսել էր թռվռալ այս ու
այն կողմ, որ չընկնի ատամնանիվների արանքը, որոնք ոչ մի վարկյան չէին լռում. անընդհատ կրկնում
էին՝
«թիկ-թոկ, թիկ-թոկ»:
Իսկ մեկ ուրիշ անգամ պապիկը փնտրում էր Ալիսային, որ միասին նախաճաշեն:
-Ալիսա~, որտե՞ղ ես, Ալիսա՛:
-Այստեղ եմ, պապի՜կ:
-Այստեղ, որտե՞ղ:
-Այստեղ՝
շշի մեջ:
-Ինչպե՞ս
հայտնվեցիր այդտեղ:
-Ես
խմել էի ուզում, ու հենց նայեցի անցքից ներս…
Ու իհարկե նա հայտվել էր շշի մեջ
և փորձում էր լողալ, որ չխեղդվի: Լավ է, գոնե Ալիսային ամառը տարել եին Սպերլոն, և
նա այնտեղ շնալող էր սովորել:
-Մի
քիչ սպասի՛ր, հիմա ես քեզ կհանեմ,- ասաց պապիկը:
Նա շշի մեջ թել իջեցրեց: Ալիսան
բռնեց թելից, հեշտությամբ քաշեց իրեն և դուրս եկավ շշից: Այդ ժամանակ միայն նա հասկացավ,
թե ինչ լավ է, որ մարմնամարզությամբ էր զբաղվել:
Իսկ մի անգամ Ալիսան ընդհանրապես կորավ: Փնտրում
էր նրան պապիկը, փնտրում էր տատիկը, փնտրում էր նաև հարևանուհին, ով միշտ գալիս էր
պապիկի համար թերթ կարդալու, որպեսզի ինքը չգնի այդ թերթը և խնայի քառասուն լիր:
-Աստված
իմ, ինչպիսի՜ փորձանք,- շշնջում էր վախեցած տատիկը:
-Ի՞նչ
կասեն մեզ նրա ծնողները, երբ վերադառնան աշխատանքից:
-Ալիսա՜, Ալիսա՜, որտե՞ղ ես, Ալիսա՜:
Միայն այս անգամ աղջիկը չէր պատասխանում,
որովհետև չէր կարող պատասխանել: Ճանապարհորդելով խոհանոցում և ուր հնարաոր էր խոթելով
իր հետաքրքրասեր քիթիկը՝ Ալիսան ընկել էր այն արկղի մեջ, որտեղ միշտ պահվում էին սփռոցներն ու անձեռոցիկները:
Ընկել էր այնտեղ ու քնել՝ կարծես փափուկ անկողնում:
Ինչ-որ մեկն էլ փակել էր արկղը՝ չնկատելով
Ալիսային: Եվ, իսկապես, ու՞մ մտքով կարող էր անցնել, որ նա այնտեղ է:
Արթնանալով Ալիսան հայտնվեց կատարյալ մթության
մեջ, սակայն ընդհանրապես չվախեցավ: Մի անգամ նա արդեն հայտնվել էր նման իրավիճակում,
երբ ընկել էր ջրի ծորակի մեջ: Այ այնտեղ իսկապես մութ էր, թերևս ավելի մութ, քան արկղում:
«Շուտով երևի ընթրիքի սեղանը կպատրաստեն»,- մտածեց Ալիսան.- «և այդ ժամանակ կբացեն
արկղը, որպեսզի սփռոց հանեն»: Բայց ո՞վ կարող էր մտածել ընթրիքի մասին, երբ Ալիսան կորել
էր, իհարկե ոչ ոք:
Աղջկա ծնողները եկան աշխատանքից և շատ զայրացան
պապիկի ու տատիկի վրա:
-Ահա, թե ինչպես եք հետևում երեխային:
-Մեր երեխաները չէին մտնում ջրի ծորակների
մեջ,- ասաց պապիկը:
Տատիկն էլ ավելացրեց.
- Մեր ժամանակ երեխաները մեկ-մեկ ընկնում էին
անկողնուց, և եթե մի թեթև վնասում էին գլուխը, դա այդքան էլ վախենալու չէր:
Վերջապես Ալիսան հոգնեց սպասել, որ ինչ-որ
մեկը կբացի արկղը: Մի կողմ հրելով սփռոցներն ու անձեռոցիկները՝ նա հասավ արկղի հատակին
և սկսեց ոտքերով ուժեղ դոփել, այ այսպես.
-Դըմփ, դըմփ, դըմփ:
-Լռե՛ք,- ասաց հայրիկը.- իմ կարծիքով ինչ-որ
տեղ թակում են:
-Դըմփ, դըմփ, դըմփ,- շարունակում էր Ալիսան:
Ինչպես
էին բոլորը գրկում ու համբուրում նրան, երբ
վերջապես գտան: Իսկ Ալիսան չկորցրեց իրեն և միանգամից հայտնվեց հայրիկի բաճկոնի գրպանում:
Իսկ երբ այնտեղից էլ նրան հանեցին, տեսան, որ կեղտոտվել է թանաքով, քանի որ գրպանում
հասցրել էր խաղալ հայրիկի ինքնահոսով:
հեղինակ՝ Ջանի Ռոդարի
թարգմանությունը՝ Գոռ Ենգոյանի
Labels:
Ալիսա,
Գոռ Ենգոյան,
գրադարան,
թարգմանություն,
հեքիաթ,
Ջանի Ռոդարի
Tuesday, October 15, 2013
Թվային ծաղիկներ
Labels:
գլուխկոտրուկ,
թվեր,
խաղադարան,
ծաղիկ,
հաշվել,
մաթեմատիկա,
միջատ
Thursday, October 10, 2013
Օրիգամի շուն
Monday, October 7, 2013
Ֆիլիլին հոկտեմբերին
Saturday, October 5, 2013
Աշուն է՜
Thursday, October 3, 2013
Նկարում ենք պինգվին
Labels:
ինչպես նկարել,
ինքնուրույն,
կենդանիներ,
ուսուցողական,
պինգվին
Subscribe to:
Posts (Atom)