Երկար մազերով կրիան

Մեծ կրիաների աշխարհում ապրում էր երկար մազերով կրիան: Դա շատ վաղուց էր,  երբ կրիաները մազեր ունեին: Երկար մազերով կրիան ամեն առավոտ սանրում էր իր մազերը, հետո կապում և դուրս էր գալիս բնից մարզանք անելու: Նա առանց սանր չէր կարող (շատ կոկիկ կրիա էր):

Մի օր նա առավոտյան արթնացավ և չգտավ իր սանրը: Ախ, երևի երեկ պարոն Արագավազ կրիայի տուն հյուր գնալուց է կորցրել: Բա հիմա ինչ է անելու: Նա կրկին անցավ նույն ճանապարհը դեպի պարոն Արագավազ կրիայի տուն` ուշադիր զննելով գետինը: Սակայն այդպես էլ չգտավ իր միակ և սիրելի սանրը:

Այդպես կրիան տխրեց և որոշեց այլևս դուրս չգալ իր բնից: Բա չսանրված մազերով հո դուրս չէ՞ր գալու: Այդպես անցավ ևս երկու օր:

Եվ կրիաները որոշեցին օգնել իրենց ընկերոջը: Բոլորով հավաքվեցին ու գնացին կորած իրերի խանութ,  սանրը հաստատ արդեն այնտեղ է: Եվ այդպես էլ պարզվեց, սանրը այնտեղ էր, սակայն այն պետք էր գնել: Խանութի տերը, սակայն, երբեք փողով չէր վաճառում ոչինչ: Նա փողի տեղը մի աման սև հաղարջ ուզեց: Բայց որտեղից ձմռանը հաղա~րջ:

Միայն մի հոգի իր մոտ հաղարջ ուներ, այն էլ մուրաբայի տեսքով: Մի քիչ համոզելուց հետո խանութի տերը տեղի տվեց և համաձայնվեց մուրաբայի դիմաց վաճառել սանրը:

Երկար մազերով կրիան շատ էր ուրախացել և կրկին ամեն առավոտ սանրում էր մազերը և դուրս գալիս մարզանքի:

հեքիաթի հեղինակ՝ Մանան
նկարազարդումը՝ Մանանի