Փոքրիկ աղջկա դարակում լիքը խաղալիքներ կային: Դրանցից հինգը փափուկ էին` երեք փիղ,
մեկ արջուկ և ինչ-որ տարօրինակ կենդանի: Փղերը եղբայրներ էին: Աղջիկը
նրանց անվանել էր Ֆի, Ֆա ու Ֆե:
Ֆին գլխարկ ուներ, Ֆան` շարֆ, իսկ Ֆեն` ակնոց:
Այս փղերը խաղալիքների
այն տեսակից էին, որ գիշերները կենդանանում են: Միայն աղջիկը դա երբեք
չէր տեսնում. նա միշտ քնած էր լինում: Այդպես, առաջինը միշտ Ֆին էր արթնանում, հետո`
Ֆան, վերջում` Ֆեն: Ապա երեքով թեյ էին խմում: Նրանց ինչ-որ անգլիական խաղալիքների
խանութից էին գնել, դրա համար էլ միշտ թեյ էին խմում: Դե գիտեք, որ անգլիացիները շատ
են թեյ օգտագործում:
Թեյից հետո Ֆան երգում
էր մյուս երկուսի համար: Իզուր չէր անունը «ֆա», երաժշտական նոտայի նման: Ֆեն էլ ակնոցների տակից ժպտում էր ու ձայնակցում:
Ու երբ գալիս էր առավոտը, ու նրանք պետք է քնեին, Ֆին հեքիաթ էր կարդում նրանց համար: Դրանք նա տեղում էր հորինում: Դե, մեկ-մեկ այդքան էլ լավ չէր ստացվում, բայց Ֆեն ու Ֆան արդեն քնած էին լինում ու կեսից արդեն չէին լսում: Երբ վերջացնում էր, գնում էր եղբայրների կողքը պառկում ու քնում:
Փոքրիկ աղջիկն արդեն վաղուց փոքրիկ չէ, բայց
նա այդպես էլ չիմացավ, որ իր խաղալիք փղերը գիշերը կենդանանում էին:
հեքիաթի հեղինակ՝ Մանան
նկարազարդումը՝ Մանանի
հեքիաթի հեղինակ՝ Մանան
նկարազարդումը՝ Մանանի
No comments:
Post a Comment